Oğlunuzun sizden ayrışamadığını ve bağımlı bir ilişkiniz olduğunu yazmışsınız. ergenlik döneminde ki gecikmiş bir ayrılma bireyselleşme olmasına rağmen bunu başarabilmek adına önceden bilmediği davranış kalıpları geliştiriyor olmasında tuhaf bir durum yok.
Bu simbiotik yaşamınız sizin hangi ihtiyaçlarınızı karşılıyordu ve bu ihtiyaçlar şimdi değişti mi, yoksa onun sizin istediğiniz gibi bir çocuk olmaktan çıkmaya çalışması, sizin değişmeyen ihtiyaçlarınıza uyumsuz mu?
Baba bu üçgende nerede? baba faktörü ile çocuğun arası nasıl?... Eşiniz ile sizin aranız nasıl?
hiç bir sonuç sebepsiz olmaz.
bilgisayar vs. gibi bağımlılıklar, genelde bir kaçış olarak tezahür ediyor. İçinde bulundukları dünyadan mutsuz oldukların da uyumsuz ve bağımlı, bağımlı olduklarında da burada rahat hissettikleri için daha da uyumsuz oluyorlar.
Belki, yapılması gereken sizin ve varsa babanın çocuğun öz saygısını desteklemesi ve ayrı bir birey olduğunun kabulü ile başlar. öğütler, şunu yap bunu yap gibi talimatlar tam tersini yapmasına ve bunu devam ettirmesine sebep olabilir.
Şartsız, onun ayrı bir birey olduğunu kabul ederek ayrışmasına izin vermelisiniz. Aslında buna önce siz hazır olmalısınız. İlgi odağınızı takıntılı şekilde çocuğa yöneltmek yerine dozunda sevgi ve saygı işi çözecektir.
terapi gerekiyorsa çocuğun bunu kendisinin seçmesine izin verin ve terapisine tek gitmesine özen gösterin. Siz de ayrıca terapi alabilirsiniz elbet ve almalısınız da. daha sonra uzmanınız uygun görürse aile şemsiyesi altında da terapi seanslarına dönülebilir.
ergen olduğunuz zamanları anımsayın. Annelik zor zanaat ama dünyanın en güzel duygusu öyle değil mi... Oğlunuz Başaracaktır.
Uzm. Psk. Esra Erdogan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder