aşk acısı

Aşk, güzel bir duygu aslında... acı çekmen, onu göremediğin ve bir daha göremeyeceğini düşünmenden kaynaklı değil mi... 

Önce bil ki aşk hep iki kişi ile ama tek kişilik yaşanır. iki kişi yaşıyormuş gibi görünse de herkes kendi aşkını yaşar özetle... yani nicel ve nitel olarak da aşka atfettiğimiz değer farklıdır.

Beyin de uyardığı nokta obsesyonlar da uyarım veren nokta ile aynı yani aşk bir takıntı hastalığı gibi de işlev görüyor. korkma gerçek bir OKB değil.)

aşk acısı bir kaç seans hipnoz ya da anti-depresanlarla bile geçirilebilir kısaca... ama neden

bu kadar nadir bulunan bir şeyin acısı da güzel olmalı ve neden onu bir anda yok etmek isteyesin ki... yerine bir şey koymadan üstelikte.

O DUYGU SANA AİT ve aslında yavaş yavaş soğuyacağını, geçeceğini bil. Sen bir şey yapmasan da böyle kalması mümkün değil, beyin kaldırmaz ve unutmaya programlıdır.

bir de referans noktan yanlış , bütün bu aktiviteleri onu unutmak için yaptığın her an onu daha çok anımsarsın, bu pembe fili asla düşünme dediğimde devamlı pembe fili düşünmen gibidir.

hayatın içine katıl, yasını da yaşa , depresyonunu da... sonra çıktığında ki bu çok uzun sürmeyecek... daha güçlü ve bilge olacaksın. hiçbir şey senden daha kıymetli değil, duyguların bile... çünkü, onların da kontrolü senin elin de,..

bu bilinçte olursan aşk acısı da hoş ve geçici bir olgu olarak hayat defterinde yerini bulacaktır.

yolun açık olsun...

Uzm. Psk. Esra Erdogan