Dissosiyatif (Çoklu kişilik) üzerine bir yorum Amerikan Psikiyatri Birliği’ne göre ABD, Kanada ve Avrupa'daki çoklu kişilik bozukluğu hastalarının %90 ının çocukluğunda ihmal veya istismar durumları bulunmaktadır, bu bir ayrışma kodu gibi sende saklı aslında... travma esnasında da yaşanan bir dissosiatif fug vardır. soruna gelirsek; Bu asla senin amaçsızlığın ile ilgili bir durum değil daha doğrusu amaç koyabilmek için önce kendiliğini tek ve bütün, sarsılmaz şekilde inşa edebilmek gereklidir yoksa bu durumda amaç hangi kimliğin amacıdır ve her kimlik aynı amaca hizmet edecek midir gibi sorular ile karşı karşıya kalırız ki; bunun gerçekleştiği vakalar da yok değildir. Esasen buradaki bölünme ve yeni farklı kimlik veya kimlikler oluşturma zaten kişiliğin (ana alterin) kendini koruma biçimidir. elektrik devreleri kaldırabileceğinden fazla yüklendiğinde ne olur,,, şalter atar değil mi... işte alter fazla yüklenince de şalter atar ve dissosiyatif füg oluşur. Bu devrelerin yanmaması için akımı kesmek gibidir ki bu arada bazı devreler hasar görmüştür bile...yeni ve ek devreler oluşturulur. bunlar da hasarlı olacaktır elbet... kendilerine ait kimlikler ve baş etme mekanizmaları vardır. travma egonun kaldırabileceğinden ne kadar fazla ve en önemlisi süreğen ise üretilen kimlik sayısı ve bu kimliklerin çatışmaları o derece yoğundur ki bazı kimlikler birbirlerinden haberdar iken bazıları habersiz olabilir. Yeni ve doğru yapılanmamış devrelerin devreye girmesi ile ( alter veya alterler ) akım tekrar açıldığında yani füg den sonra kişi normal hayatına devam ettiğini sanır. oysa durum elbette bu minvalde değildir. Örnek ne kadar basitleştirilmiş de olsa kafa karıştırıcı olabilir. belki şöyle noktalamam daha iyi olacaktır; Düzenli psikoterapi almaksızın ve semptomatik tedavi açısından da psikiyatr desteği almadığınız sürece; devrelerin tamamının sağlıklı olarak birleştirilip, tek ve güçlü , ana akımı kaldırabilecek hale gelmesi mümkün değildir. ama dediklerimi uygulayabilirseniz, sonuçlar yüz güldürücü olacaktır.