duygulara bir yorum

Duygularımız doğuştan gelir ve bizim yaşam ile uyumumuzu sağlar. Dünyanın her yerinde aynıdır. 

Bunu bir ağacın kökleri gibi düşün; ağacın kökleri yeterince yer bulup, iyi gelişememiş ise 

1 ) Üzüntü

2 ) Öfke

3 ) Korku

4 ) Utanç

5 ) Tiksinti

6 ) Neşe, coşku

7 ) Şaşkınlık       temel duygulardır ve evrenseldir. 

Yukarıda saydığım duygular, olumsuz gibi görünse de tamamı hayata uyumumuz için faydalı ve kendimizi anlayıp, anlamlandırabilmemiz için gereklidir.

Kendisini (duygularını) tanımlayamayan kişi, başkalarının duygularını da tanımlayamaz.

Kısaca empati yapamaz, bu durumda diğer insanlarla olan ilişkilerimiz ve kendimizle olan ilişkimiz bozulur.

Yalnızlık, tek çare olarak görünse de orada ki problem de şudur.

Empati yapamıyorsam tek yani yalnız yaşarım der kişi; tamam ama bu sefer de kendini koruma ve nerede nasıl davranacağını bilme gibi bilişsel fonksiyonlarını kaybeder.

örn; utanç olumsuz bir duygu gibi görünebilir lakin nerede utanması gerektiğini hissedemeyen birey topluma uyumsuz antisosyal ya da asosyal davranışlarda bulunabilir.

sizin durumunuz ise aile yapınızda ki problem ve orada ki bağlanma ve öğrenme biçimleri ile ilgili görünüyor. duygular evrenseldir lakin onları tanımlamayı ve yerine koymayı ailede öğreniriz, yanlış öğrenilen tanımlar ya da tanımlamanın ayıp görüldüğü , çocuğun bunun için utandırıldığı formlarda ki ailelerde yetişen çocuklar duygusuz, hissiz, tanımsız olmayı aile içinde bir hayatta kalma mekanizması olarak seçerler lakin yaşamın ilerleyen döngülerinde bu yakın ilişkilerini sıkıntıya sokar.

kişilik yapılanmanız da da önemli rol oynamış bu durumun çaresi kanımca duygu odaklı terapidir.

yolculuğunuzda başarılar dilerim.

Uzm. Psk. Esra Erdogan