Bazı sorulara verdiğim cevaplar . .. konumuz bağlanma

Tüm bu anlattıkların seni oldukça zorlamış olmalı, varlığının bir başkasının varlığına bağlı olması; bir bebeğin, çocuğun varlığı annesine bağlıdır. anne çocukla yeterince ilgilenmez, doyurmaz, altını değiştirmez, sevgisi ile sarıp sarmalamazsa, çocuk ölür. burada anneyi bakım veren anlamında kullanacağım... dolayısı ile ilk bağlanmanın güvenli mi güvensiz mi, kaçıngan mı şüpheci mi kurulacağına önce anne çocuk ilişkisi mühür vuruyor.

Şimdi bu bağlamda bakıldığında burada güven ve şartsız sevgi üzerine kurulan bir ilişki yoksa ilerleyen hayatında da aynı şemalar devam edecek ve sen ilk güvensiz bağlanmana her seferinde ( ilişkinde ) geri döneceksin.

dolayısı ile  0-5 yaşında bir çocuğun duygusal durumu ile yetişkin birinin hayatını idare etmeye çalışmak oldukça yorucu ve imkansız gibi görünüyor.

Duyguların ve nedenleri varsa ki bence bağlanma sorunları da köklü travmalardır ve yaşamsaldır; travmalarla çalışmak gerektiğini düşünüyorum. kişilik yapılanmamız burada oluşturduğumuz savunma mekanizmaları ile ayakta kalıyor. Anneye bağlanma hayata bağlanma ile eş değerdedir ve hayatı kotara bilmekte güçlü bir rol oynar. 

Psikoterapi almanın yeterli olacağını düşünüyorum. sonunda; tek başına kalsan da yalnız olmadığını içselleştirdiğin de kendinle kalmayı başardığında , ne intihar etmek, ne de senin bütünlüğünü bozacak erkeklere ihtiyaç duymak aklına bile gelmeyecek. 

Sen tam ve bütünsen, karşında da öyle birini isteyeceksin.

Başaracağına inanıyorum.

Uzm. Psk. Esra Erdogan